سلام عزیزکم ...
احوالت را می دانم ...
دیگر نمی پرسم حالت چطور است ...
می دانم میخندی ...
به گردش می روی ...
خوشحالی ...
غمی نداری ...
خوش به حالت ...
حال من هم خوب است ...
اما تو باور نکن ...
اگر می خواهی از چگونه گذراندن ایامم بدانی باید بگویم :
هی ...؟ می گذرد ...
بی غم میگذرد ... با خنده های از ته دل می گذرد ... با حسی سرشار از آرامش می گذرد...
اما ... اما ... تو باور نکن ...